W miejscu, w którym stoi cerkiew, w XV wieku znajdowała się kaplica Najświętszej Marii Panny (najstarsza wzmianka pochodzi z 1453 roku). Spłonęła ona w 1634 roku. 

Budowa obecnej świątyni rozpoczęła się 15 listopada 1737 r. i trwała do drugiej połowy 1738 r. Kościół  został wzniesiony w stylu barokowym, a w jego wnętrzu mogło zmieścić się około 100 osób. Budowlę wieńczy ośmioboczna wieża po stronie zachodniej. Jedyną ozdobą fasady, a zarazem pamiątką po dawnym, katolickim wezwaniu świątyni, jest portal ozdobiony wizerunkiem Matki Boskiej Wniebowziętej adorowanej przez anioły. Znajdujące się w świątyni ikony oraz ikonostas pochodzą z początku XX wieku, a przywiezione zostały ze zniszczonych w czasie II wojny światowej cerkwi na Lubelszczyźnie. Dopełnieniem całości są współczesne freski w stylu bizantyjskim, autorstwa Jerzego Nowosielskiego i Adama Stalony-Dobrzańskiego.

W styczniu 1925 r. jeleniogórska parafia, dla której był to kościół pomocniczy, przekazała świątynię do dyspozycji miasta. Urządzono w jej wnętrzu salę dla wystaw propagandowych. Po wojnie, w 1948 r., 

świątynia została przekazana Polskiemu Autokefalicznemu Kościołowi Prawosławnemu, który wyposażył ją według swojego obrządku i poświęcił jako cerkiew pod wezwaniem Św. Św. Apostołów Piotra i Pawła. 

Źródła: 

http://turystyka.jeleniagora.pl/content/cerkiew-prawos%C5%82awna-pw-%C5%9Bwi%C4%99tych-piotra-i-paw%C5%82

http://www.jeleniagora.cerkiew.pl/