Po raz pierwszy leska synagoga została wymieniona w 1608 roku, a z 1618 pochodzi wiadomość o jej usytuowaniu w sąsiedztwie starego rynku. Nie wiadomo jednak, czy była to zachowana do dzisiaj murowana synagoga.
Źródła podają różne daty powstania obecnej murowanej synagogi. Jedne mówią, że powstała w II połowie XVII w., inne - w drugiej ćwierci XVIII w. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi dopiero z 1746 r., z okresu wizyty biskupa Wacława Sierakowskiego. W 1773 r. lescy Żydzi mieli już dwie bożnice, szkołę religijną i dom gościnny.
Leska synagoga miała obronny charakter. Mieści się na wzgórzu spadającym w stronę potoku. Materiałem, z jakiego została zbudowana, były otoczaki rzeczne i kamień łupany z niewielkim dodatkiem cegły, której używano do formowania ościeży okiennych i architektonicznych szczegółów wnętrza.
W istniejącej synagodze zachowały się żelazne drzwi z XVIII w.
Po 1838 r. synagoga została przebudowana. W drugiej połowie XIX w. wykonano nowe szczyty, dach i wystrój wnętrza.
Synagoga posiadała piękne wyposażenie wnętrza - rokokowe żyrandole, kutą w żelazie kratę. Pośrodku synagogi znajdowała się bima, tj. podwyższenie służące do czytania Tory, używane także jako mównica. Nad bimą był rodzaj baldachimu.
Latem 1942 r. Niemcy wysiedlili i wymordowali Żydów z Leska (ok. 2,5 tys. osób, tj. 60% całej ludności miasta). Wszystkie bożnice zostały zburzone, a w synagodze urządzono magazyny. Synagoga popadła w ruinę. Próbowano ją wyremontować w latach 1960-1963 oraz w 1972 r. Przy odbudowie nawiązano do jej dawnego wyglądu, przedstawionego na rysunku Wincentego Kajetana Kielisińskiego z 1838 r.
30 czerwca 1995 r. w zabytkowej synagodze otworzono Izbę Pamięci Żydów Galicyjskich. Izba ta miała stać się zaczątkiem muzeum. Niestety nic z tego nie wyszło. Izba uległa likwidacji w maju 1997 r.
Obecnie w synagodze mieszczą się prace bieszczadzkich artystów.
Źródła:
1) J. Budziak, Zabytki sakralne Leska, Warszawa 1992.
2) A. Fastnacht, Dzieje Leska do 1772 r., Rzeszów 1988.