Historia młyna Freya w Okradzioniowie sięga połowy XIX wieku. Dziś jest on jedną z atrakcji na zielonym szlaku turystycznym, prowadzącym ścieżkami tak zwanej Szwajcarii Zagłębiowskiej. Największymi walorami tej trasy są ślady dawnego przemysłu górniczego i hutniczego oraz wodne młyny.

Jednym z najlepiej zachowanych tego typu obiektów jest właśnie Młyn Freya, który współcześnie przerobiono na małą elektrownię wodną o mocy 35 kilowatów. Obiekt położony jest między dwiema odnogami rzeki Białej Przemszy. W tym miejscu  - już w XIX wieku - istniała osada młynarska, i zapewne z tego okresu wywodzi się kształt architektoniczny zachowanego do dziś młyna.

Obecnym właścicielem młyna jest pan Janusz Frey. Całą zaś działkę w latach 20-tych XX wieku otrzymała jako wiano jego babcia, Lucyna. Młyn wtedy już istniał, ale zupełnie inaczej przebiegało koryto rzeki. W 1926 roku zakończono budowę - ulokowanego obok młyna - domu mieszkalnego. Z pozwolenia wodno-prawnego z 1936 roku wynikało, że zamontowane były tu dwie turbiny wodne. Jedna zasilała młyn, a druga tartak. Po II wojnie światowej całe gospodarstwo zostało upaństwowione. Młyn działał jednak dalej i był w zarządzie Rejonowego Przedsiębiorstwa Młynów Gospodarczych w Gliwicach. Wtedy wymieniona została turbina (jeden z ostatnich egzemplarzy produkcji Radomskiej Fabryki Maszyn) na nową. Potem całość była administrowana przez spółdzielnie rolnicze, a młyn zamieniono na magazyn paszy.
Po 1989 roku dom i budynek młyna odzyskali spadkobiercy prawowitych właścicieli. Dzisiaj cały czas obiekty te poddawane są fachowej renowacji, dzięki czemu nabierają blasku. 

(brak źródła)