Wieża Ziębicka (Wieża Bramy Ziębickiej) – jedna z dwóch zachowanych średniowiecznych wież bramnych w murach obronnych Nysy. Wieża została zbudowana wraz z murami warownymi w połowie XIV wieku, za czasów biskupa Przecława z Pogorzeli. Jest to czworoboczna, gotycka budowla wzniesiona w roku 1350. Mimo upływu czasu prawie nie zatraciła swych cech stylowych. W okresie renesansu w XVI i XVII wieku została częściowo przebudowana i podwyższona, a w XIX w. odnowiona i ponownie nadbudowana. Dziś Wieża Ziębicka stoi samotnie , gdyż w XIX wieku rozebrano stare mury miejskie, aby połączyć zamknięte śródmieście z nowymi dzielnicami.
Wieża stanowiła samodzielny ośrodek obrony, dostępny jedynie z wysokości korony murów miejskich, na poziomie drugiej kondygnacji, gdzie zachował się zamurowany otwór wejściowy. Poniżej widoczne są kamienne konsole (kroksztyny), stanowiące niegdyś podstawę drewnianego pomostu.
Obecne wejście w przyziemiu wieży pochodzi z nowszych czasów.
źródło:
www.wikipedia.pl